آثار وبرکات معرفت (33) گریه واشک (4)

                                         بسم الله الرحمن الرحیم    

    دفع وهم =

 

    شبهه ‏اى راکه بعضىالقاء مى‏کنند وبه موجب آن از بعضى از روایات چشم پوشى مى‏کنند این است که این گونه روایات انسان را جَرى مى‏کند وبه عاصى جرأت ارتکاب گناه ومعصیت را مى‏دهدواورا امیدوار نموده ودر نتیجه موجب اسرار عاصى در معصیت مى‏شود، به این بیان که هرچه میخواهى بکن با یک تباکى تمام گناهانت آمرزیده مى‏شود وازاهل بهشت مى‏شوى وبعضى از مردم بر این باورند ولذاازارتکاب هیچ گناهى دریغ ندارند ومرتکب هر گناهى که دوست داشته باشند مى‏شوند ومیگویند ما در عاشورا عزادارى مى‏کنیم وهمان عزادارى ما را نجات مى‏دهد.

 

    در دفع این وهم باید چنین گفته شود:

 

    که درست است که شرکت در مراسم عزادارى سالار شهیدان حضرت ابى عبداللّه الحسین « علیه‏ السلام »از اهمیت خاصى بر خورداراست وخداوند تبارک وتعالى هر گونه حرکت دراین دستگاه را موجب آمرزش گناهان قرار داده است حتى "تباکى"،

 

    اما نکته ‏اى راکه بعضى از مردم از آن غفلت دارند واین غفلت موجب شده است که

عدّه‏ اى جرأت پیدا کنند وبه فکر ترک گناه نباشند وبه پیروى از هواى نفس وشیطان به هرگناهى روى آورند وتقوا را پیشه خود قرار ندهند ودسته‏ اى دیگر اینگونه احادیث را جعلى بدانند،این است که (این حسنات در صورت قبولى موجب نجات است).

 

    بیان مطلب :

 

    جاى هیچ شک وتردیدى نیست که اگر خداوند تبارک وتعالى یک حسنه را قبول کند قطعا پاداشش بهشت است ولذا اگر به آیات وروایاتى در باره حسنات ذکر شده است توجه شود این معنا قطعى است که حسنات وخوبیها موجب آمرزش گناهانند «انّ الحسنات یذهبن السیئات»(1) انجام دادن حسنات موجب از بین رفتن گناهان مى‏شود ودر جاى دیگر خداوند تبارک وتعالى وعده داده است که نه تنها گناهان را مى‏آمرزد،بلکه گناهان را به حسنات تبدیل‏ مى کند

«یبدل اللّه سیئاتهم حسنات»(2).اما نکته‏ اى که مورد غفلت واقع شده است وکمتر به آن توجه مى‏شود قبولى حسنات است به این بیان: اگر مطلب این گونه بود که اگر کسى کار نیکى انجام دهد اهل بهشت است، شرطى نداشت اشکال وارد بود اما خداوند متعال تمام این حسنات را مشروط قرار داده است به قبولى‏وشرط قبولى اعمال وحسنات راداشتن تقواقرار داده است،«انّمایتقبل اللّه من المتقین» (4) (3)

 

با حفظ این معنا دیگر جایى براى این توهّم باقى نمى‏ماند که هرچه خواستى بکن با یک حسنه گناهانت آمرزیده مى‏شود واین از القائات شیطان است تا نگزارد که مردم تقوا را پیشه کنند.

 

    به بیانى دیگر زمانى این اعمال موجب نجات مى‏شود که انسان تقوا را پیشه کند وبدیهى است که قبولى حسنات حتى یک حسنه موجب نجات وپاداشش بهشت است ؛ زیرا خداوند متعال سریع الرضاست وغفار الذنوب است واو وعده داده است که از متقین قبول مى‏کند واگر کسى با تقوا شد حتى یک حسن? او موجب نجاتش مى‏شود ؛ زیرا خداوند وعده داده است و

«انّ اللّه لا یخلف المیعاد».(5)

--------------------------------------------------------------------------------

1-سوره هود آیه 114

 

2- سوره فرقان آیه 70

 

3-سوره مائده آیه 27

 

4- براى اهل ادب این معنا پوشیده نیست که انما دلالت بر حصر مى‏کند یعنى این است وجز این نیست.

 

5- سوره رعد آیه31