معارف اسلامی

                      بسم الله الرحمن الرحیم

    (11)در لذائذ دنیوى ومادى یأس وناامیدى‏است، از آن جائى که خواهش هاى نفسانى حد وحساب ندارد وبشر هم قدرت وتوانش محدود است ولذا در بسیارى از خواسته ‏هاى خود ناکام مى‏ماند ودر نتیجه مأیوس وناامید مى‏شود واگر آن خواسته براى او حیاتى باشد چه بسا دست از زندگى شسته ومرگ را بر زندگى ترجیح مى‏رهد واقدام به خود کشى مى‏کند.

 اما در لذائذ معنوى وایمانى از آن جائى که اعتقاد وایمان به خداوند تبارک وتعالى دارد، هر چه را که بخواهد از خداوند متعال کمک مى‏گیردودعا مى‏کند در خانه اهل بیت « علیهم‏ السلام »مى‏رود واز آنها کمک مى‏گیرد وآنها را وسیله قرار مى‏دهدواگر خواسته وحاجت او بر آورده نشد، خیر خود را در آن مى‏بیند وچون راضى به رضاى خداوند تبارک وتعالى است صبر مى‏کند وخداوند رؤف ومهربان هم او را یارى نموده واز راه رحمتش او را بى نیاز مى‏کند

به قول شاعر :

 

         اگر بسته گردد زحکمت درى                 زرحمت گشاید در دیگرى .

    (12)در لذائذ دنیوى ومادى ترس ووحشت است، کسى که مرتکب جرم وخلافى مى‏شود به عنوان مثال شخصى که دزدى مى‏کند خواسته نفسانى او همراه باترس واضطراب است وهر لحظه بیم آن را دارد که دستگیر شودویا کسى که قصد جان شخصى را کرده ومى خواهد او را به قتل برساند گرچه ممکن است از این کار خود لذت ببرد اما ترس وخوف از این که او را به قتل برسانند وجود دارد واین امر موجب سلب آرامش وآسایش او مى‏شود.

 اما در لذائذ معنوى هیچ گاه ترس واضطراب راه ندارد چون هر کارى که مى‏کند براى رضاى خداوند متعال است حتى اگر کسى را هم به قتل برساند براى هواى نفس نیست بلکه براى رضاى خداوند متعال واطاعت امر اوست وبه تکلیف خود عمل مى‏نماید ولذا هیچ ترس ووحشتى ندارد دشمن اسلام را به دستور اسلام در میدان نبردحق علیه باطل مى‏کشد وهیچ ترسى هم ندارد «الا انّ اولیاءاللّه لاخوفٌ‏ علیهم ولا هم یحزنون »(1) وترسى هم از مردن وکشته شدن ندارد چون مر گ را پایان زندگى نمى‏داند وشهادت را حیات ابدى مى‏داند ولذا اگر بکشد خود را پیروز مى‏داند واگر کشته هم بشود مرگ در راه خدا را حیات ابدى مى‏داندوبراین باور است که بهشت در انتظار اوست واین آرزوى مؤمن است که در راه خداوند متعال شهید شود .

 

--------------------------------------------------------------------------------

 

1- سوره یونس آیه 62