معارف اسلامی

 

                             بسم الله الرحمن الرحیم

تقوى؛درکلام معصومین ( علیهم ‏السلام) :

     واما معناى تقوا؛از کلام معصومین ( علیهم‏ السلام).

     قال رسول اللّه ( صلى‏ الله‏ علیه ‏و‏آله):

«تمام التّقوى ؛ ان تتعلّم ما جهلت وتعمل بما علمت »

    تمام تقوابه این است که آنچه نمى‏ دانى بیاموزى وآنچه را که مى ‏دانى ؛به کار بندى.

     از کلام رسول اللّه ( صلى‏ الله‏ علیه ‏و‏آله)استفاده مى‏شود که "تقوا"آموختن علمى است که براى امر دین است ؛واز کلام حضرت هم ،اهمیت علم ودانش فهمیده

مى ‏شود .

     قال امیرامومنین على ( علیه‏ السلام):«التقوى ؛ اجتناب».= تقوا ؛ اجتناب و(پرهیز از محرمات) است .

     وعنه ( علیه ‏السلام)ایضا:« التقوى ؛ ان یتّقى المرء کل ما یؤثمه ».

    ازمولا امیرالمومنین (علیه‏ السلام)در باره ‏بیان تقوانقل شده است: که انسان از هر گناهى پرهیز کند .

     وسئل الصادق ( علیه ‏السلام) عن تفسیر التقوى؟

فقال:« ان لا یفقدک اللّه حیث امرک ولا یراک حیث نهاک ».

    از امام جعفر صادق (علیه ‏السلام)سؤال کردند از معناى تقوى ؟ حضرت فرمودند:«درجائى که امر الهى باشد ؛مفقود(وغایب) نباشى ودر عملى که خداوند تورا از آن نهى کرده ؛دیده نشوى(انجام ندهى)» .

     احادیث وروایات زیادى در این مقام وارد شده است ؛ چون انگیزه در اجمال واختصار است به همین مقدار بسنده مى ‏شود .

     مستفاد از کلام معصومین ( علیهم ‏السلام) این است که: متّقین ؛ کسانى هستند که به وظیفه دینى خود عمل مى‏ کنند؛به تکالیف وواجبات عمل مى‏ کنند واز انجام دادن گناه ومحّرمات پرهیز مى‏ کنند .

     نکته‏ اى که لازم به ذکر است این‏ که: اگر کسى واجبات را انجام دهد ومحرمات را ترک کنداورا متقى مى‏ نامند ودرسلک متقین قرار مى ‏گیرد امابراى تقوانمى شود حدّى را معین کرد،این قدم اول است در واقع تقوادر این حد،

موجب نجات است از عذاب الهى ؛به عبارتى دیگر نردبانى که هزاران پلّه دارد این اولین پله آن است  ولذا خداوند متعال در قرآن مى ‏فرماید:

«انّ اکرمکم عنداللّه اتقیکم» = «گرامى ‏ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست». 

     با توجه به آیات وروایات وارده درمقام ؛ روشن شد که ارزش واقعى "تقوا" مى ‏باشد واگر درجامعه ارزش واقعى تقوا شد، دیگر بسیارى از بانوانى که در جامعه على رغم میل باطنى خود به اشتغال روى آورده ‏اند وفکر زر اندوزى در سرمى ‏پرورانند ؛ شغل خود را رها کرده و به امر خانه دارى وهمسر دارى وپرورش فرزندان خود

مى ‏پردازند ؛ همان گونه که صدیقه کبرى حضرت زهرا ( سلام الله علیها)عمل کردند .