معارف اسلامی

 

                                             بسم الله الرحمن الرحیم

      واما معصو مین ( علیهم ‏السلام) داراى نفس راضیه ومرضیه ومطمئنه بوده‏ اند وهمیشه  در مقابل مشکلات صبر مى ‏کردند

وتسلیم در مقابل مسائل ومشکلات بودند وخود را در محضر خداوند متعال مى‏ دیدند وچون درمقام رضابودند

هیچ گاه مشکلات آنها را به ستوه نمى‏ آورد، حتى  در سخت‏ترین شرائط در مقام تسلیم بودند،

      حضرت ابى عبد اللّه الحسین سیدالشهداء( علیه‏ السلام)در روز عاشورا بعد از آنى که تمام اصحاب

ویارانش به شهادت رسیدند وتنها در مقابل دشمن در حالى که زخمهاى فراوانى بر پیکر مطهرش

وارد آورده بودند ودشمن دور آن حضرت را محاصره کرده بودند یکى از کسانى که در واقعه

حضور داشته است نقل مى ‏کند:رفتم تا از واقعه گزارشى را تهیه کنم اما چهره نورانى حضرت مرا

به خود مشغول کرد (لقد شغلنى نور وجهه )یا شخص دیگرى نقل مى‏کند:امام ( علیه ‏السلام)در آخرین

لحظات عمر شریفش با خدا راز ونیاز نموده با این جملات مناجات مى ‏کرد:  «صبرا على

قضائک یارب، لا اله سواک یا غیاث المستغیثین مالى رب سواک ولا معبود غیرک،

صبرا على  حلمک یا غیاث من لا غیاث له یا دائما لا نفاد له یا محیى الموتى یا قا ئما

على کل نفس بما کسبت، احکم بینى وبینهم وانت خیر الحاکمین» = بر قضا وحکم تو

اى خدا صبر پیشه سازم، خدایى جز تو نیست اى فریاد رس استغاثه کنند گان!؛پروردگارى براى

من غیر تو نیست ومعبودى بجز تو ندارم،برحکم تو صبرمى ‏کنم اى فریاد رس کسى که جزتوفریاد

رسى ندارد و،اى کسى که ابدى ودائمى هستى ومردگان را زنده مى ‏کنى، اى آگاه و شاهد وناظر بر

تمام کردار وافعال مخلوق خود! تو در میان من واین گروه حکم کن که تو بهترین حکم کنندگانى

.درسخت ترین شرائط حضرت در مقام رضا مى‏باشد.

     بعد از بیان این معنا؛ یعنى ذکر مقام معصومین( علیهم‏ السلام) دیگر باطل بودن مطالبى که بعضى ذکر مى ‏کنند که

(مى‏ خواستند درد دل کنند ولى کسى را نداشتند )روشن شد وبراى بیان مظلومیت ائمه ( علیهم‏ السلام)  نیازى به ذکر این گونه

مطالب نیست ؛تاریخ گواه براى مظلومیت ائمه خاصه مولى الموحدین امیرالمؤمنین على ( علیه ‏السلام) مى‏ باشد بلکه عنوان

 کردن این گونه مطالب ونسبت دادن به مقام شامخ ولایت ؛پایین آوردن مقام امام وحجة‏ اللّه مى‏باشد .

ولذا حضرت زهراء (سلام الله علیها) حتى بعد از شهادتشان هم حاضر نبودند از مصائبى که بر ایشان وارد شده کسى با خبرشود که این‏ از وصیت نامه آن حضرت استفاده مى ‏شود؛زیرا در وصیت نامه ‏آن حضرت آمده است:«...حنّطنىوغسّلنى وکفّنى باللیل ‏وصلّ علىّ وادفنّى باللّیل‏ ولا تعلم احدا  ...»وصیت کردند به اینکه شب مرا غسلبده وشب کفن کن‏ وبرمن نماز بگذار وشب مرا دفن کن وکسى را باخبر نکن ...(بیان مطلب در بخش وصیت نامه ذکرخواهد شد انشاء اللّه تعالى) .